Orchidee is een populaire kamerplant met heldere en grote bloemen, een frequente bewoner van vensterbanken in appartementen voor liefhebbers van tuinieren. Maar weinig mensen weten hoe orchideeën in het wild groeien.
instructies:
Stap 1
Er wordt algemeen aangenomen dat orchideeën uitsluitend in tropische bossen groeien, maar dit is niet het geval. De orchidee is een redelijk winterharde plant, hij kan in verschillende klimaatzones leven met uitzondering van gebieden die te droog en te koud zijn. De grootste verscheidenheid aan soorten van deze bizarre bloemen kan echter worden waargenomen in tropische en moessonbossen, waar ideale omstandigheden voor hen worden geboden - hoge luchtvochtigheid, constante luchtcirculatie en bescherming tegen direct zonlicht. Orchideeën zijn te vinden op alle continenten behalve Antarctica. Vertegenwoordigers van 49 orchideeëngeslachten zijn te vinden in Rusland en de landen van de voormalige Sovjet-Unie.
Stap 2
Veel orchideeënsoorten zijn epifyten die in boomstammen leven. Je moet ze echter niet verwarren met parasieten - orchideeën gebruiken de voedingsstoffen van bomen niet, ze dienen ze alleen als ondersteuning, en rottende bladeren en overblijfselen van insecten zijn genoeg voor de bloemen om energie te verkrijgen. Ook kunnen deze mooie, maar zeker niet verwende planten zich nestelen in spleten van rotsen, scheuren in rotsen en gewoon op de grond. Sommige orchideeënsoorten zijn bestand tegen behoorlijk zware omstandigheden.
Stap 3
In de loop van de evolutie hebben orchideeën veel aanpassingen ontwikkeld die het leven in het wild gemakkelijker maken. Dikke, vlezige bladeren zorgen ervoor dat bloemen tijdens droge periodes het broodnodige vocht vasthouden en veilig overleven. Talrijke wortels van epifytische orchideeën helpen hen om de steun vast te houden en tegelijkertijd intensief water op te nemen door de modernisering van het integumentaire weefsel. En prachtige bloemen trekken niet alleen mensen aan, maar ook bijen. Sommige orchideeënsoorten zijn verder gegaan en hebben bestuivende banden ontwikkeld met muggen, vliegen, vlinders, motten, kolibries en zelfs vleermuizen, afhankelijk van het groeigebied en de vertegenwoordigers van de dierenwereld die het bewonen.
