Tablatuur is een systeem van grafische notatie van noten, dat sterk doet denken aan de klassieke vijfregelig: het gebruikt dezelfde rust en randen om de duur van noten aan te geven, dezelfde symbolen voor pauzes, en de linialen doen sterk denken aan een gewone notenbalk. Maar het aantal regels varieert van vier tot twaalf. Waarom is zo'n systeem veel handiger voor gitaristen en hoe lees je zo'n muzikale tekst?
instructies:
Stap 1
De duur van noten en rusten op tabulaturen worden op dezelfde manier gemarkeerd als in het klassieke systeem. Een uitzondering kan een paar geluidsduren zijn (NIET pauzes) - een kwart en een half. Beiden hebben een rust, maar in het klassieke systeem is een kwart overschilderd, en in tabulatuur moet je raden of raden uit de context. Voor het overige behoeft het systeem geen aparte toelichting.
Stap 2
Het aantal regels op het "kamp" komt overeen met het aantal strings. Alle noten die op de bovenste liniaal zijn gemarkeerd, worden gespeeld op de eerste (hoogst klinkende) snaar. De rest van de regels komen overeen met de tweede, derde, vierde en andere reeksen. Afhankelijk van het instrument (basgitaar, zessnarige gitaar, zeven- en twaalfsnarige gitaar) varieert het aantal regels.
Stap 3
De cijfers van 0 tot 20 komen overeen met het nummer van de ingedrukte fret (0 is een open snaar). Het cijfer 3 op de tweede liniaal betekent bijvoorbeeld dat je de derde fret op de tweede snaar moet houden. In het klassieke systeem zou dit de noot G zijn.
Stap 4
Bij het uitvoeren van tweedelige werken, wordt de bovenste stem rustig geschreven en de onderste - rustig. Drie of vier cijfers die strikt onder elkaar liggen, betekenen dat je ze tegelijkertijd moet vastklemmen en geluid uit alle snaren moet halen.
Stap 5
Het opnemen van tabulatuur is handig voor gitaristen, omdat het geen tijd kost om de meest geschikte vingerzetting te vinden, dus rockgitaristen gebruiken het actief. Maar dit systeem is niet geschikt voor het opnemen van de partijen van keyboards, blazers en andere instrumenten. In tabulatuurnotatie zijn er geen elementen als een toonsoort, wijzigingstekens, enz. (de tonaliteit is definieerbaar, maar staat niet vast aan het begin van de notenbalk).