Het spel van de dwaas kan met recht een van de meest populaire kaartspellen in de uitgestrektheid van Oost-Europa worden genoemd. De regels zijn eenvoudig en duidelijk, het is opwindend en roekeloos. Er zijn drie hoofdversies van dit kaartspel.
instructies:
Stap 1
Een simpele dwaas wordt gespeeld met een kaartspel van 36 kaarten. Er wordt een kaart uitgetrokken, die gedurende het spel als troefkaart fungeert. Spelers krijgen zes kaarten. De speler met de laagste troefkaart komt als eerste in het spel. Dan "lopen" ze allemaal om de beurt met de klok mee. De essentie van het spel is om al je kaarten zo snel mogelijk weg te gooien. Degene die het niet kon - verloor.
Stap 2
Het gooien van dwaas wordt ook op een vergelijkbare manier gespeeld. Het belangrijkste verschil is dat je met een willekeurig aantal kaarten van dezelfde waarde kunt spelen. Als de antwoordende speler kaarten van de hoogste waarde heeft (er is een mogelijkheid om terug te vechten), gooit hij deze op de speeltafel. De wandelende speler kan kaarten gooien die overeenkomen met de waarde van een van de kaarten op tafel. Alle spelers kunnen hetzelfde doen, maar alleen nadat de eerste speler zijn beurt heeft beëindigd. Als er niets te dekken valt, moeten ze worden meegenomen. Op dit moment worden er ook kaarten gegooid. Je mag niet meer kaarten gooien dan de reagerende speler over heeft, en niet meer dan zes. Bij de eerste terugtrekking is het maximum aantal te gooien kaarten vijf. Je kunt niet alleen winnen door alle kaarten af te leggen, maar ook door “schouderbanden op te hangen”. Dit is mogelijk wanneer een van de twee overgebleven spelers twee kaarten en beide zessen in handen heeft. Hij wint dus en de verliezende speler krijgt de titel 'dwaas in uniform'.
Stap 3
Het spel van de vertaalde dwaas heeft dezelfde regels als het inworpspel, maar met een belangrijke toevoeging. Hier kan de reagerende speler de zet overdragen aan de volgende speler met een kaart die overeenkomt met de waarde van degene die is ingevoerd. U kunt kaarten overdragen totdat de antwoordende speler een aantal kaarten in handen heeft dat gelijk is aan het aantal op tafel. Hij moet ofwel terugvechten of de hele inzet voor zichzelf nemen. Als de transferkaart een troef is, mag je deze niet voor de eerste keer op tafel leggen, maar gewoon laten zien.
