Thomas Holcomb is een van de meest prominente en getalenteerde Amerikaanse militairen en politici van het begin van de 20e eeuw. Zijn staat van dienst en prijzen zullen indruk maken op elke kenner van vechtsportgeschiedenis.
Biografie
Holcomb werd geboren op 5 augustus 1879 in New Castle, Delaware, als een van de vier kinderen. Zijn moeder is Elizabeth Hindman Barney, dochter van de Amerikaanse marinekapitein Nicholas Barney, vader is Thomas Holcomb, een advocaat en spreker van het Delaware State House of Representatives. Holcomb ging naar een privéschool totdat zijn familie in 1893 naar Washington verhuisde om voor het Amerikaanse ministerie van Financiën te werken tijdens Cleveland's tweede termijn als president. Holcomb studeerde in 1897 af aan de Western High School. De training omvatte ook oefening in uniform, in deze lessen maakte Holcomb kennis met militaire discipline.
Holcombs vader overtuigde hem om een carrière in het bedrijfsleven na te streven. In 1898 nam hij een baan als klerk bij Bethlehem Steel in Sparrow Point, Maryland, en werkte daar twee jaar.
Carrière
Op 13 april 1900 werd Holcomb opgeroepen voor het Korps Mariniers en bevorderd tot tweede luitenant. Van september 1902 tot april 1903 diende Holcomb in een mariniersbataljon dat was toegewezen aan het Noord-Atlantische Squadron. In 1902 won hij het Long Range Rifle Championship in Montreal, Canada. Op 3 maart 1903 werd hij gepromoveerd tot eerste luitenant en leidde hij het bevel over het Korps Mariniers, dat in 1911 kampioen werd. Van april 1904 tot augustus 1905 en van oktober tot november 1906 diende hij op de Filippijnse eilanden.
Van september tot 1905 tot september 1906 diende Holcomb als ambassadewacht in Peking. Op 13 mei 1908 werd hij bevorderd tot kapitein en van december 1908 tot juli 1910 bleef hij dienen in de wacht van de ambassade in Peking. Vervolgens werd hij benoemd tot attaché onder het bevel van de Amerikaanse minister voor de studie van de Chinese taal, en bekleedde deze functie tot mei 1911. In december 1911 werd hij opnieuw toegewezen aan de ambassade in Peking, waar hij de Chinese taal verder studeerde., en bleef in de ambassade tot mei 1914.
Van oktober 1914 tot augustus 1917 diende Kapitein Holcombe als inspecteur voor geweertraining. In deze functie werd hij op 29 augustus 1916 bevorderd tot majoor. Op 11 november 1916 trouwde hij met Beatrice Miller Clover, dochter van admiraal Richardson Clover. De korpscommandant, generaal-majoor George Barnett, en zijn vrouw nodigden hen bij deze gelegenheid uit voor een lunch in de residentie van de commandant.
Van augustus 1917 tot januari 1918 voerde majoor Holcomb het bevel over het 2nd Battalion, 6th Marine Regiment in de Marine Corps Barracks in Quantico, Virginia, waar hij zich voorbereidde op dienst in het buitenland. Vanaf februari 1918 diende hij bij de American Expeditionary Force in Frankrijk, waar hij op 4 juni 1920 werd bevorderd tot luitenant-kolonel. Vanaf augustus 1918 voerde hij het bevel over het tweede bataljon en was de tweede bevelhebber van het 6e Marine Regiment, nam deel aan de verdediging van de Aene (bij Château-Thierry), het offensief van Ene-Marne (het zogenaamde lenteoffensief) in Soissons, geserveerd in de Marbach-sector, nam deel aan het San Miel-offensief, het Maas-Argonne-offensief (in Champagne en in het Argonne-woud) en de mars naar de Rijn in Duitsland na de ondertekening van de wapenstilstand.
Holcomb stond bekend om zijn Distinguished Service in Frankrijk, hij ontving het Naval Cross, de Silver Star met Three Oak Leaves, Commendation for Service van de opperbevelhebber van de American Expeditionary Force (AEF), de Purple Heart, en werd driemaal genoemd. tijden in algemene orders voor de AEF 2nd Division. De Franse regering kende hem het Legioen van Eerkruis en drie militaire kruisen met palmbladeren toe.
Van september 1922 tot juni 1924 voerde hij het bevel over de kazerne van het Korps Mariniers op de marinebasis in Guantanamo Bay, Cuba. Na zijn terugkeer in de Verenigde Staten werd hij toegewezen aan de Command and Staff School in Fort Leavenworth, Kansas. Nadat hij in juni 1925 de opleiding cum laude had voltooid, werd hij toegewezen aan de afdeling operationele opleiding van het hoofdkwartier van het Korps Mariniers, waar hij tot juni 1927 verbleef.
Van augustus 1927 tot februari 1930 voerde Holcomb het bevel over een detachement van het Korps Mariniers dat een diplomatieke missie in Peking, China, bewaakte. Op 22 december 1928 werd hij bevorderd tot kolonel. In juni 1930 ging hij naar de hogere opleiding aan het Naval College, waar hij in juni 1931 afstudeerde. Hij werd vervolgens naar het Army War College gestuurd en studeerde het jaar daarop af.
Van juni 1932 tot januari 1935, voordat hij werd gepromoveerd tot brigadegeneraal, diende Holcombe in het directoraat Naval Operations van het Department of the Navy. Op 1 februari 1935 werd hij gepromoveerd tot brigadegeneraal en tot november 1936 diende hij als commandant van de Marine Corps Schools in Quantico, Virginia.
Op 1 december 1936 keerde Holcomb terug naar het hoofdkwartier van het Korps Mariniers en nam de functie van Korpscommandant op zich.
In april 1941 riep het marinecommando een grote raad bijeen over de uitbreiding van het korps. Holcomb zei dat zwarten niet mochten dienen bij de mariniers. Hij zei: "Als de vraag rijst: wie zal er in het korps zitten - 5 duizend blanken of 250 duizend zwarten, dan kies ik liever voor blanken."
Nadat hij op 20 januari 1942 tot luitenant-generaal was gepromoveerd, werd Holcombe de hoogste officier die het bevel voerde over een korps voor hem.
Op 4 augustus 1943 bereikte luitenant-generaal Holcomb de pensioengerechtigde leeftijd, maar president Franklin Roosevelt kondigde aan dat hij hem als commandant zou verlaten als erkenning voor zijn voorname dienst. Holcomb bleef als commandant dienen tot 31 december 1943, toen hij werd opgevolgd door luitenant-generaal Alexander Vandergrift.
Tijdens de zevenjarige ambtstermijn van Holcomb als commandant nam het aantal mariniers toe van 16 duizend tot ongeveer 300 duizend. Op 13 februari 1943 kondigde hij officieel aan dat vrouwen in de gelederen van het korps konden dienen, deze datum wordt gevierd als de jubileum van vrouwen in het Korps Mariniers.
Op 12 april 1944 ontving Holcomb de Distinguished Service Award voor zijn verdiensten als commandant.
carrière daling
Na bijna 44 jaar dienst in het korps ging luitenant-generaal Holcombe op 1 januari 1944 met pensioen. Omdat hij vooral bekend stond om zijn plicht in de strijd, werd hij gepromoveerd tot de lijst van gepensioneerden onder een recente wet van het Congres en werd hij de eerste marinier die de rang van volledige (viersterren) generaal bereikte.
Op 9 maart 1944 benoemde president Roosevelt hem tot staatssecretaris van de Zuid-Afrikaanse Unie. Holcomb ging op 15 juni 1948 met pensioen.
Na zijn pensionering woonde Holcomb in St. Mary City, Maryland, waar hij de familieboerderij leidde tot 1956. Daarna verhuisde hij naar Chevy Chase, Maryland en in 1962 naar Washington.
In het voorjaar van 1964, lijdend aan een ernstige ziekte, keerde hij terug naar zijn geboorteland - New Castle, Delaware, waar hij stierf op 24 december 1965 op 85-jarige leeftijd en werd begraven op Arlington National Cemetery.
