Het Dembel Album is niet zomaar een fotoalbum. Aangezien de traditie van het maken van herdenkingsboeken in het leger al lang geleden is ontwikkeld, mag het demob-album nu een echt kunstwerk worden genoemd. En daarom moet bij het samenstellen ervan rekening worden gehouden met bepaalde regels.
instructies:
Stap 1
Het Dembel-album wordt niet in één dag geproduceerd. In de regel begint de voorbereiding op de oprichting ervan "100 dagen vóór de bestelling" (dit is ongeveer vier maanden vóór het ontslag). Als je een origineel album wilt maken dat aan alle canons voldoet, sla dan vernis op. Ze moeten alle pagina's beslaan. Overtrekpapier wordt gebruikt als afstandhouder tussen de vellen en fluweel of stof (met een ceremoniële officiersoverjas) is ideaal voor de omslag. Als het je lukt om zo'n stof te krijgen, zal het aerobatics zijn. Ook voor decoratie heb je folie nodig voor het maken van letters, verf, penselen en andere specifieke "leger" decoraties.
Stap 2
Alleen iemand met een mooi handschrift mag het ontwerp van het album toevertrouwen. Daarnaast moet hij mooi kunnen tekenen. Als zulke talenten niet in één persoon zitten, kun je twee mensen vinden die willen beginnen met het maken van een herdenkingsboek. Meestal bevinden deze vrijwilligers zich onder jonge soldaten die pas onlangs in dienst zijn getreden. Volgens de legertraditie wordt een demobilisatiealbum als bijzonder waardevol beschouwd als de demobilisatie zelf het niet eens met een vinger heeft aangeraakt. Vrijwilligers worden beloond voor de geleverde diensten: ze dragen geen outfit en kunnen langer slapen.
Stap 3
Houd er bij het ontwerpen van een gedemobiliseerd album rekening mee dat er geen officiële ontwerpregels zijn. Maar er zijn nog steeds bepaalde regels. Een van de belangrijkste voorwaarden is dat het album erg kleurrijk moet zijn. De pagina's van het boek zijn behandeld met vernis, er is calqueerpapier tussen geplaatst dat als een soort vellenscheider dient. Nadat de vellen zijn verwerkt, moeten ze worden versierd. Het is problematisch om dit te doen, omdat het nogal moeilijk is om op een vernislaag te schilderen. Daarom worden voor het aanbrengen van het patroon naalden en tandenborstels gebruikt. Met hun hulp wordt verf op het papier gespoten. De hoes is ontworpen door het frame in fluweel of stof te wikkelen. En dan is het versierd met jagen.
Stap 4
U moet het album bevestigen met bouten die van metaal zijn gedraaid. En langs de rand van de hoes moet je een zijden koordbies beginnen.
Stap 5
En natuurlijk moet er speciale aandacht worden besteed aan foto's. Ze vormen immers het hart van het demob-album. Verplichte regel: op de eerste pagina moet een foto staan van de eigenaar in volledige jurk en met insignes van alle graden. De tweede belangrijkste pagina is het afleggen van de eed. En nog een foto, die niet van weinig belang is - dit is een momentopname van een meisje dat op haar vechter thuis wacht. Het grootste deel van het album bevat foto's van het dagelijks leven: bewaking, ploegen, enz. Het eenheidscommando probeert het verschijnen van dergelijke afbeeldingen in fotoalbums te voorkomen, omdat ze in de regel geheime locatie-objecten weergeven. Daarom voeren officieren periodiek controles uit met inspectie van de persoonlijke bezittingen van dienstplichtigen. Maar toch verschijnen foto's met benijdenswaardige regelmaat in demob-albums.
Stap 6
Alle foto's in het album zijn strikt chronologisch gerangschikt. Het doel van zo'n fotogalerij is immers om te laten zien hoe de soldaat van 'geest' naar 'grootvader' ging. Daarom wordt voor speciale pathos een opdracht tot dienstplicht geplaatst aan het begin van het album en aan het einde - bij demobilisatie. En natuurlijk is het noodzakelijk om het type troepen, het eenheidsnummer, de plaats waar het zich bevindt en de levensduur aan te geven.
Stap 7
En nog een verplicht item, dat niet vergeten mag worden, is de aanwezigheid van gedichten en cartoons in het album. Het is op de pagina's van het demobilisatie-album dat je de teksten van alle beroemde legerliederen kunt lezen. Ook zijn er wensen van collega's en commandanten. Dit album is de beste herinnering aan de jeugd. En veel dienstplichtigen, die volwassen zijn geworden, zullen het zeker aan hun kinderen en kleinkinderen laten zien.
