Sylvia Likens is in de jaren 60 van de vorige eeuw vermoord, maar daarover wordt tot op de dag van vandaag niet stilgestaan. De moord op een Amerikaans meisje wordt beschouwd als een van de meest afschuwelijke misdaden ter wereld. Ze was 16 jaar oud. Sylvia's verhaal vormde de basis van de Hollywood-film "The Neighbor".
Wie is Sylvia Likens
Sylvia Likens werd in 1949 geboren in een familie van organisatoren van carnavals. Het werk van haar ouders was reizend van aard, waardoor zij vaak van huis waren. Het was moeilijk om de familie van het meisje welvarend te noemen: de Likens leefden niet goed, ze maakten constant ruzie, en toen gingen ze uiteen, toen kwamen ze samen.
De moeilijke jeugd van Sylvia Likens
Het gezin had 5 kinderen. Naast Sylvia zijn er nog twee jongens en twee meisjes. Een van de jongere zussen kreeg op jonge leeftijd polio en kon daarom niet alleen bewegen. Ze werd grotendeels opgevangen door Sylvia. Het gezin zwierf voortdurend van de ene plaats naar de andere. Tegelijkertijd logeerden de kinderen bij enkele kennissen en vervolgens bij anderen.
Toen Sylvia 16 jaar oud was, verhuisde het gezin naar Indianapolis. Al snel stormde de moeder van het meisje de gevangenis in wegens diefstal. Vanwege het reizende karakter van zijn werk besloot de vader zijn twee jongste dochters af te staan aan de zorg van Gertrude Banishevsky, die naast hem woonde. Sylvia en haar zussen waren destijds bevriend met haar dochter Paula. Naast haar had Gertrude nog zes kinderen. Ook de familie Baniszewski leefde in armoede. Gertrude was een alleenstaande moeder, werkte niet, haar enige inkomen waren betalingen van de staat voor kinderen. Sylvia's vader betaalde Baniszewski $ 20 per week om voor zijn dochters te zorgen.
Het leven in de familie Baniszewski
De eerste week in het buurtgezin is goed verlopen voor Sylvia en haar zussen. Samen met Banishevsky gingen ze naar kerkdiensten en 's avonds brachten ze de tijd door met tv kijken. Nadat Sylvia's vader echter niet op tijd had betaald om voor zijn kinderen te zorgen, begon Gertrude het kwaad op hen te nemen. Problemen in haar persoonlijke leven hebben een stempel gedrukt op de psyche van een vrouw. Ze viel vaak in langdurige depressie.
Aanvankelijk begon Gertrude de meisjes de schuld te geven van diefstal. Hiervoor sloeg ze hen met een riem. Vervolgens begon Banishevsky Sylvia te beschuldigen van promiscuïteit. Ooit inspireerde ze het meisje dat ze zwanger was. En Sylvia geloofde het echt. Baniszewski veranderde het leven van het meisje in een hel door de buurtjongens te vragen haar in elkaar te slaan. Sylvia vertelde over het pesten met haar oudere zus, die een keer bij de meisjes op bezoek kwam. Ze geloofde haar woorden echter niet.
De buren van Baniszewski wisten heel goed van de constante mishandeling van de meisjes, maar rapporteerden nergens. Verder verslechterde de situatie alleen maar. Gertrude begon Sylvia's jongere zus te dwingen haar te slaan. Zelf begon ze de sigarettenbultjes op haar huid te doven en goot ze heet water over haar heen. Sylvia kreeg al snel nierproblemen. Ze mocht het huis niet eens uit voor lessen. Het meisje begon op het bed te plassen, wat Banishevsky enorm woedend maakte. Ze liet Sylvia naar de kelder gaan, verbood haar die te verlaten en naar het toilet te gaan. Om te overleven at Sylvia haar eigen uitwerpselen.
Een paar dagen voor haar dood werd de zin "Ik ben een prostituee en ik ben er trots op" met een naald op de buik van het meisje gebrand. Ook werd vastgesteld dat Sylvia is verkracht met een fles.
De dood van Sylvia Likens
Kort voor haar dood probeerde het meisje te ontsnappen, maar ze werd gepakt en vastgebonden. Zij stierf op 26 oktober 1965. De doodsoorzaak was hersenbloeding, ondervoeding en shock. Baniszewski belde de politie en voorzag hen van een brief die Sylvia onder haar druk had geschreven. Het ging over intieme relaties met jongens voor geld, die brandwonden en andere verwondingen aan het lichaam veroorzaakten. Tijdens het verhoor zei Sylvia's zus echter tegen de politie: "Haal me hier weg, dan zal ik de echte waarheid vertellen."
De advocaat van Banishevsky kon de straf omzetten onder het voorwendsel van haar dementie. Als gevolg hiervan werd de doodstraf vervangen door levenslange gevangenisstraf. Ook de kinderen van Gertrude werden veroordeeld.
