Sofia Rotaru is een bekende zangeres, opgegroeid in de Sovjet-Unie. Haar levensstijl is ook behoorlijk Sovjet, het verschilt aanzienlijk van de algemeen aanvaarde levensstijl van vandaag, degene die de meeste pop- en filmsterren helpt om de populariteit en interesse van fans te behouden. Geen schandalen en echtscheidingen. De biografie moet onberispelijk blijven: één liefde, één echtgenoot, loyaliteit en een voorbeeldige Sovjetfamilie.
Over zeldzaam talent, welverdiend succes en een knappe prins
Er is een legende dat de toekomstige echtgenoot van Sofia Rotaru niet eens op het eerste gezicht verliefd op haar werd, maar op het eerste gezicht op de foto. Het was een momentopname van de jonge winnaar van de Oekraïense popsongwedstrijd, gepubliceerd op de omslag van een tijdschrift in Kiev. Toen ze een charmante Moldavische vrouw zag, zwoer een gewone soldaat Anatoly Evdokimenko haar te vinden en met haar te trouwen.
Zoals het een romantische held betaamt, kwam hij zijn belofte na. Toegegeven, vanaf het moment dat ze elkaar ontmoetten tot de dag van een bescheiden bruiloft, waaraan volgens de zangeres zelf een paar honderd mensen deelnamen, gingen er drie jaar voorbij. Maar het sprookje verloor hier helemaal niets van: in de loop der jaren heeft een wiskundige uit de Oekraïense stad Tsjernivtsi, ver van het professionele toneel, onafhankelijk een heel koninkrijk voor zijn geliefde gecreëerd.
Waar komen prinsen vandaan?
Anatoly Evdokimenko werd geboren in 1942. Zijn vader was beroepsmilitair, ging door een concentratiekamp en werd een vrij hoge ambtenaar in Tsjernivtsi. De oudere broer werkte als secretaris van het regionale comité van de Komsomol.
Anatoly speelde zelf van kinds af aan viool en studeerde daarna aan een prestigieuze universiteit, aan de Faculteit Natuurkunde en Wiskunde. Hij was van plan zich in die tijd te specialiseren in zo'n populair wetenschappelijk gebied als optica.
Het was in die tijd niet gebruikelijk om voor het leger weg te lopen. Evdokimenko betaalde eerlijk zijn schuld aan het land. Hij leerde trompet spelen, trad op in een legerensemble, was getalenteerd, maar begreep dat hij in een prachtig isolement nauwelijks populariteit zou bereiken. Nadat hij was gedemobiliseerd, ging hij op zoek naar de prinses vanuit de dekking, die niet ver van het land woonde en zich niet bijzonder verstopte.
Sofia Rotaru werd geboren in een gewoon plattelandsgezin met veel kinderen in een grensdorp, dat eerst deel uitmaakte van Roemenië, en toen Oekraïens werd. Alle leden van deze familie, vooral vrouwen, hadden een goed oor en een voorliefde voor zingen.
De oudere zus van de toekomstige ster werd ziek van tyfus en werd blind. Deze tragedie scherpte haar gehoor zo sterk dat ze een geweldige lerares kon worden voor de kleine Sophia, die naast haar stem en gehoor een sterk karakter en vastberadenheid had.
Familieleden van Evdokimenko zagen in de uitverkorene van Anatoly een klein bescheiden plattelandsmeisje, dat volledig getransformeerd was op het podium. Anatoly had geen haast om zich door een huwelijk te binden. In plaats daarvan werkte hij aan de oprichting van het vocaal-instrumentale ensemble "Chervona Ruta". Organisatorisch vermogen bleek zijn grootste talent. In het ensemble was hij slechts een van de muzikanten. Sofia Rotaru regeerde op het podium.
De eerste jaren van zijn bestaan kon "Chervona Ruta", geboren uit een amateurorkest, ooit georganiseerd door studenten van een plaatselijke universiteit, niet ontsnappen uit het provinciale Tsjernivtsi. De directeur en beheerder van de groep hebben grote inspanningen geleverd om ervoor te zorgen dat de prinses en haar ridders gezien en gewaardeerd werden door het grote publiek.
De toekomstige vrouw liet haar niet in de steek. Een betrouwbare schouder is precies wat een sterk, mooi, getalenteerd en doelgericht meisje miste. Ze wilde hem niet kwijt en drong aan op een huwelijk. De bruiloft vond plaats nadat Rotaru in 1968 een grote professionele overwinning behaalde op het wereldfestival voor jeugdliederen.
Het sprookje eindigt niet met een bruiloft
Na de bruiloft begon een leven samen, dat grotendeels in het teken stond van hard werken: repetities, concerten, rondleidingen en onderhandelingen. Anatoly Evdokimenko nam het meeste vuile werk over. Aan een aparte carrière dacht hij niet.
Het collectief bestond om de getalenteerde solist te begeleiden. Misschien had haar carrière kunnen plaatsvinden zonder de steun van haar man. Maar zijn genegenheid maakte deel uit van zijn succes. Evdokimenko verzamelde andere getalenteerde mensen rond de ster en creëerde een waardige setting voor een diamant.
Het mooiste uur van het ensemble was het festival in Jalta, waar het de hoofdprijs won. Het collectief toerde veel en kreeg lovende kritieken van het publiek en critici, niet alleen in de Sovjet-Unie, maar ook in alle socialistische landen. Samen met het ensemble trad de zanger bijna op tot de ineenstorting van de Unie. De man was de directeur van alle programma's, de vaste directeur van het team.
De zangeres nam niet de beslissing om alleen op te treden omdat ze uit het oude imago en oude liedjes groeide. Haar experimenten werden niet begrepen door de muzikanten die terugkeerden naar het volksgenre. Rotaru heeft zelf herhaaldelijk haar repertoire en stijl veranderd, en is tegelijkertijd zichzelf gebleven en praktisch zonder aan populariteit in te boeten gedurende drie decennia.
Officieel droeg Sofia Rotaru altijd de dubbele achternaam "Evdokimenko-Rotaru". Het stel woont al meer dan 30 jaar samen. Het gezin bracht een zoon Ruslan groot. Het echtpaar Evdokimenko vierde hun zilveren bruiloft gelijktijdig met de bruiloft van hun zoon, die later zijn familieleden verheugde met de geboorte van een kleinzoon en kleindochter.
Al heel vroeg begon de gezondheid van Anatoly Kirillovich te falen. Eerst vocht hij tegen kanker, daarna kreeg hij verschillende beroertes. De ster was er altijd en gedroeg zich onberispelijk. In 2002 stierf Anatoly Evdokimenko, de volkskunstenaar van Oekraïne. Zijn weduwe bracht een heel jaar in rouw door en kwam voor het eerst niet naar de traditionele ceremonie "Lied van het Jaar".
Ze is nooit meer getrouwd. Alle verhalen over succesvolle jonge fans, geïnspireerd door de roddelpers, bleken bij nader inzien fictie. Het gerucht ging dat Sofia Rotaru in haar jeugd, zelfs vóór de bruiloft met Evdokimenko, dol was op de auteur van het lied "Chervona Ruta", Vladimir Ivasyuk. Wat ze ook zeggen, na de tragische dood van haar man is de zangeres hem, haar publiek en talent altijd trouw gebleven.
