Het is het gemakkelijkst om porselein te schilderen met overglazuurverven. Het is een poeder, je vindt het in kunstwinkels, en het bestaat uit metaaloxiden en flux.
instructies:
Stap 1
In dit geval speelt de flux de rol van fixeermiddel en wordt de kleur van de verf bepaald door metaaloxiden. Vervolgens worden onder invloed van hoge temperaturen de fluxen gesmolten en worden de oxiden aan het porselein gelast. Droge verven worden voor het schilderen gemengd met terpentijnolie op een palet - en de verf krijgt kleur. Het is het beste om glas als palet te gebruiken, als het transparant is, dan kun je er een wit vel papier onder leggen om kleuren te vergelijken. Een spatel voor het mengen van poeder met terpentijnolie moet van plastic of hoorn zijn - andere materialen kunnen reageren met terpentijn.
Stap 2
Terpentijnolie wordt onafhankelijk gemaakt van terpentijnterpentijn dat wordt gebruikt bij olieverfschilderijen. Terpentijn wordt in een schotel gegoten en op een warme plaats bewaard. Na ongeveer 10 dagen wordt het dikker en verandert het in terpentijnolie. De terpentijn zelf zal ook nodig zijn in het werk, als je een bepaalde kleur wat dunner moet maken.
Stap 3
Het is het beste om de tekening witgekalkt aan te brengen, zonder voorlopige hulplijnen te gebruiken. Als de compositie complex is, kunt u een gewoon potlood gebruiken. Op met terpentijn ingevet porselein trekt het goed en glijdt het niet uit als je wacht tot de terpentijnlaag droog is. Het is het handigst om een bord of schotel te schilderen door ze in je linkerhand vast te houden (voor rechtshandigen). Je kunt een bord op tafel zetten en je hand met een borstel op een speciale standaard of bank leggen. Gebruik een speciaal roterend instrument, een sluiter, om een duidelijke en gelijkmatige gelaagdheid uit te voeren - stroken langs de rand van de plaat. Om tegels of soortgelijke voorwerpen in vorm te schilderen, gebruikt u een houten standaard in de vorm van een schuine mini-ezel.
Stap 4
De moeilijkheid van het schilderen met deze verven op keramiek is dat na het bakken de kleuren op een onvoorspelbare manier kunnen veranderen. Anticiperen op de verwachte kleureffecten wordt pas mogelijk na vele jaren oefenen, en beginners gebruiken hiervoor meestal referentietegels. Ze zijn gemaakt van alle beschikbare verven, die met kleine streken in een handige volgorde op één tegel worden aangebracht. De tegel wordt gebakken in een moffeloven en na afkoeling wordt er naast elk uitstrijkje nog een uitstrijkje aangebracht, dat niet meer gebakken wordt - het verschil is duidelijk zichtbaar en altijd bij de hand. Op dezelfde manier wordt kleurmenging getest - verticale strepen worden getekend en vervolgens overlappende horizontale strepen. Ze schoten en kijken naar pure kleuren en gemengde kleuren op kruispunten. Elke testtegel is alleen correct met een specifieke partij verf. Verven met dezelfde naam, gemaakt door verschillende fabrieken, kunnen sterk variëren.
