De geëxtraheerde klei wordt enkele dagen in de open lucht gedroogd, waarbij organische onzuiverheden worden verwijderd. Vervolgens wordt de gedroogde klei met een hamer tot kleine brokken verbrijzeld.
instructies:
Stap 1
Daarna wordt het gemalen poeder in een bak gevuld met water gegoten, zodat de vloeistof de klei volledig bedekt en er 15-20 cm water bovenop blijft. Een dag later wordt de klei grondig geroerd met een houten stok, lepel of peddel. Er moet zich een homogene kleivloeistof vormen, met een dikte die doet denken aan room. Grote mechanische insluitsels worden uit het mengsel verwijderd door het door een fijne zeef te filtreren. Aantal cellen per vierkante meter cm moet minimaal 36 zijn, of zelfs meer. De gefilterde klei blijft weer een dag of drie staan. De klei bezinkt naar de bodem en het overtollige water wordt voorzichtig verwijderd door een pomp. Het zal nodig zijn om ander overtollig vocht uit de klei te verwijderen.
Stap 2
Een primitief filter voor de verwijdering is gemaakt van een canvas tas. De halfvloeibare massa wordt erin overgebracht en de zak wordt opgehangen. Als de stof van de zak dun is, zal er veel klei met het water lekken en als het dicht is, wordt het proces enkele dagen vertraagd. Voor acceleratie wordt een sterker touw gekozen en wordt onderdrukking op de kleimassa gezet, waarbij een filterpers thuis wordt gehaald. Vers bereide klei blijft een tijdje in de lucht hangen, dit kun je het beste in de winter doen, omdat er dan het minste stof in de lucht hangt. Bij het ouder worden gebruik je bij voorkeur zinken tafels. Zink bevordert de ontwikkeling van bacteriën in de kleimassa, waardoor deze meer plastisch wordt. Klei, gedroogd tot de gewenste staat, wordt het best bewaard in verzegelde zinken dozen. Klei wordt minimaal een maand uitgehard en hoe langer de periode, hoe beter het materiaal.
Stap 3
Het deeg dat in de doos wordt geplaatst, wordt beschermd tegen uitdrogen met natte lappen. Om zich geen zorgen te maken over veelvuldig bevochtigen en om de lade hiervoor niet te vaak te openen, nemen ze hun toevlucht tot een truc. Een kom met water wordt op de bodem van de doos geplaatst en de uiteinden van de doek die de klei bedekt, worden erin geplaatst. De schalen met water zijn bedekt met planken, die 7-10 cm van het wateroppervlak moeten zijn, en de klei zelf wordt op deze planken gelegd. Zeer zachte klei is kneedbaar en gemakkelijk te vormen, maar plakt tijdens het werk aan de handen en vervormt onder zijn eigen gewicht in complexe producten. Tijdens het drogen en bakken neemt een product gemaakt van te zachte klei in het beste geval sterk af, krimpt het, in het slechtste geval vervormt het en verandert het in een huwelijk. Een teken van een normale kleiconsistentie is het gemak van werken, maar tegelijkertijd blijven je handen schoon.
Stap 4
Klei met de juiste consistentie is geschikt voor het boetseren van grote en complexe vormen en neemt met weinig moeite gemakkelijk de gewenste vorm aan. Maar als je een druppel water toevoegt, wordt het weer een stroperige massa die aan je handen blijft plakken. Dit is een criterium voor een klei die een optimale rijping en uitstekende droogeigenschappen heeft en geschikt is voor het maken van mallen van elk formaat.
