Petr Alekseevich Poroshenko is een nogal controversiële politieke figuur voor de burgers van de post-Sovjet-ruimte. Hoe kwam hij in de wereld van de politiek? Welke inkomsten bracht het bedrijf op en doet het? Hoeveel verdiende de voormalige president van Oekraïne aan zijn politieke activiteiten?
De vijfde president van Oekraïne, Petro Alekseevich Poroshenko, kwam aan de macht in een moeilijke tijd voor zijn geboortestaat. Tijdens zijn regeerperiode noemden critici hem een pragmaticus, een sluwe zakenman, een onbetrouwbare zakenman, maar niemand twijfelde ooit aan zijn vermogen om te bereiken wat hij wilde en gepland had. Hoeveel verdient een van de meest controversiële Europese zakenlieden en politici?
Biografie van de voormalige president van Oekraïne Petro Poroshenko
Het toekomstige staatshoofd en succesvolle zakenman werd eind september 1965 geboren in de familie van een accountant en hoofd van de reparatie- en onderhoudsafdeling van landbouwmachines. Het gezin woonde aan de grens met Moldavië, in een klein stadje genaamd Bolgrad in de regio Odessa van de Oekraïense SSR.
Toen de jongen meer dan 10 jaar oud was, verhuisden hij en zijn ouders naar de stad Bender, waar hij afstudeerde van de middelbare school. Petr Alekseevich besloot zijn verdere opleiding in de hoofdstad voort te zetten. Zijn keuze viel op de Faculteit Economie en Diplomatie van MGIMO, maar de jongeman kon daar niet naar binnen - hij slaagde niet voor de competitieve selectie. Toen keerde Peter terug naar Oekraïne, ging naar het Kiev Institute aan de Faculteit Internationale Economie.
Hij moest zijn studie onderbreken - in het 3e jaar werd hij opgeroepen voor militaire dienst in de gelederen van de SA, maar na demobilisatie studeerde Peter af aan de universiteit, en cum laude.
Aan het einde van zijn studie had Petro Poroshenko al zijn eigen bedrijf. Diensten voor het sluiten en betalen van overeenkomsten en contracten leverden 1,5% van het transactiebedrag op. Het inkomen was goed. Poroshenko werd een van de weinige studenten die, zelfs voor hun afstuderen, erin slaagden een auto te kopen, en niet een goedkope, maar een dure Wolga voor die tijd.
De zaken van Petro Poroshenkoko
De eerste onderneming die door de toekomstige president van Oekraïne is opgericht, is Center-Service. Onmiddellijk na hun afstuderen richtten Poroshenko en zijn metgezel een ander bedrijf op - ze begonnen cacaobonen te leveren die in het Sovjettijdperk schaars waren aan de Sovjetmarkt. Hun acties waren niet in strijd met de wet, het bedrijf ontwikkelde zich actief, de jongeren floreerden.
Het was deze legale onderneming die Petr Alekseevich, na de ineenstorting van de grote mogendheid, in staat stelde de controle over de chocoladeproducenten over te nemen. Dit was het begin van de vorming van het Roshan-rijk en Poroshenko werd de "chocoladekoning".
Ten tijde van de presidentsverkiezingen in Oekraïne in 2014 was Poroshenko de grootste zakenman van het land. Hij bezat niet alleen chocoladefabrieken in zijn thuisland, in Rusland en in verschillende landen van de wereld, maar ook fabrieken voor de productie van auto's en bussen, glasfabrieken, voedselfabrieken voor de productie van zetmeel, een scheepswerf, een verzekeringsmaatschappij en een gezondheidscomplex.
Al deze ondernemingen werden in 2006 door Poroshenko verenigd in één enkele holding. Tegen de tijd van de verkiezingen stond hij op de 6e plaats in de lijst van de rijkste zakenlieden in Oekraïne. Maar het presidentschap was hem niet toevertrouwd vanwege zijn welzijnsniveau.
Na de verkiezingen was Poroshenko, in overeenstemming met de wet, verplicht om zaken op te geven, en hij deed het. Maar later werd bekend dat hij alleen zijn bedrijven verborg, en de meeste van hen blijven functioneren, wat inkomsten oplevert voor de eigenaar.
Inkomsten van Petro Poroshenko uit politieke activiteiten
Petr Alekseevich kwam in 1998 in de politiek. Hij werd lid van de Rada van de Sociaal-Democratische Partij van Oekraïne, maar de ambitieuze zakenman bleef er niet lang in. Tegen de achtergrond van meningsverschillen met partijgenoten verliet hij de gelederen, richtte zijn eigen politieke vereniging op en leidde die natuurlijk.
Gedurende een aantal jaren steunde Porosjenko Joesjtsjenko actief, in de hoop dat zijn overwinning bij de presidentsverkiezingen hem een soort carrièredividend zou opleveren. Maar dit gebeurde niet, een andere politicus kreeg de post van premier. En al snel, tegen de achtergrond van het schandaal, werd Poroshenko helemaal ontslagen.
Na een grootschalige campagne tegen de huidige president van Oekraïne te hebben gelanceerd, won Poroshenko de overwinning - hij ontving de voorzitter van het staatshoofd in 2014.
Het is bekend dat dit soort activiteiten zakenman Poroshenko ook bepaalde inkomsten opleverde. Hij slaagde erin gelijkgestemde mensen en sponsors te vinden die de meeste van zijn politieke "evenementen" betaalden, en de steun inroepen van invloedrijke mensen in Europa en Amerika.
Bovendien bleven de meeste van zijn bedrijven functioneren, wat inkomsten opleverde voor zijn persoonlijke spaarvarken. En zelfs de schandalen rond dit feit dat snel was opgelaaid, verdwenen, ongewenste en te "spraakzame" collega's verlieten de politieke arena van Oekraïne.
Het tijdperk van Petro Poroshenko's heerschappij in Oekraïne eindigde in 2019, toen Zelensky de verkiezingen won. Pjotr Alekseevich zei na zijn nederlaag dat hij niet van plan was "de staat over te laten aan de genade van het lot en de komiek", dat hij zijn politieke carrière zou voortzetten.
Waar is Petro Poroshenko nu?
In de zomer van 2019 berichtten de media dat Poroshenko en zijn familie haastig Oekraïne verlieten. Sommige bronnen verzekerden dat hij naar Amerika ging, anderen - naar de VAE, iemand schreef dat Pyotr Alekseevich naar Duitsland vloog.
De reden voor de vlucht waren naar verluidt talrijke strafzaken tegen de voormalige president van Oekraïne nadat hij deze post had verlaten.
Er zijn geen betrouwbare feiten die het vertrek van Pjotr Alekseevich en zijn familieleden uit het land bevestigen, geen van de journalisten heeft de schandalige publicaties gestaafd met gegevens uit officiële bronnen.
