Slap (van het Engelse "slap") is een techniek om muziekinstrumenten met je vingers te bespelen met een specifieke tokkeling van de snaar. In brede zin is pizzicato beschikbaar voor zowel strijkers als blaasinstrumenten en zelfs de piano, maar in moderne muziek wordt het meestal gebruikt in jazz en rock als techniek voor het spelen van de basgitaar, minder vaak de elektrische gitaar. Het timbre van het instrument krijgt een zekere doofheid, speelsheid, de ritmische component wordt scherper.
instructies:
Stap 1
Slap is vergelijkbaar met pizzicato, maar met meer slagkracht en meer boventonen. De impact op de snaar is zo sterk dat de snaar, door traagheid, niet alleen terugkeert naar zijn oorspronkelijke positie, maar verder gaat, het lichaam raakt en een specifiek metaalachtig geluid uitzendt. Deze techniek werd voor het eerst gebruikt door de Hongaar Bartok aan het begin van de vorige eeuw, en in de jaren twintig was hij overgestapt naar de jazz.
Stap 2
Slapping is alleen mogelijk zonder een plectrum. Leg daarom je rechterhand met een rand op de snaren, ontspan je vingers. Je kunt de snaren met je linkerhand vastpakken, maar in het begin van de training is dit niet nodig, je kunt gewoon de nek vasthouden.
Stap 3
Met de bovenste falanx van de duim plukt u krachtig aan de snaar en laat u de snaar onmiddellijk los. Herhaal op deze string en op de andere.
Stap 4
Om een klap op een piano (bij voorkeur een vleugel) uit te voeren, houdt u de snaar in het lichaam en drukt u op de toets die overeenkomt met het geluid van de snaar. De toon van het instrument wordt gedempt.
