Anna Akhmatova was drie keer getrouwd. De langste was de relatie met Vladimir Shileiko. Ze woonde 15 jaar met hem in een burgerlijk huwelijk. Anna had een zoon, Leo, geboren uit de eerste echtgenoot van Nikolai Gumilyov.
Anna Akhmatova is een Russische dichteres uit de Zilveren Eeuw. Ze werd twee keer genomineerd voor de Nobelprijs, ook wel 'de eerste Russische dichteres' genoemd. Haar werk bleef lange tijd onbekend bij een breed lezerspubliek. Dit was alleen te wijten aan het feit dat ze in haar werken de waarheid probeerde te ontdekken, de werkelijkheid te laten zien zoals ze werkelijk was.
Anna Achmatova's eerste echtgenoot
Anna ontmoette haar eerste minnaar op 14-jarige leeftijd. Het was de dichter Nikolai Gumilyov, die toen 17 was. Lange tijd probeerde de jongeman de gunst van het meisje te winnen, maar hij werd geweigerd in zijn huwelijksaanzoeken. Pas in 1909 gaf Anna haar toestemming en op 25 april 1910 trouwde het paar. Na het evenement verliet het jonge stel Parijs voor 6 maanden. Interessant is dat geen van de familieleden ooit naar de bruiloft is gekomen. Velen beschouwden dit huwelijk als opzettelijk gedoemd te mislukken.
Nikolai Gumilyov en Anna Akhmatova zijn 8 jaar getrouwd. Ze kregen een zoon, Leo. Nadat hij Anna als zijn vrouw had ontvangen, verloor Nikolai al snel zijn interesse in haar. Hij begon veel te reizen, bracht weinig tijd thuis door. In 1912 werd de eerste verzameling gedichten van Achmatova gepubliceerd, maar in hetzelfde jaar werd een zoon geboren. De jonge man was niet klaar om de vrijheid te beperken. Daarom nam de schoonmoeder Leo mee om op te voeden.
Toen de Eerste Wereldoorlog begon, ging Gumilev naar het front. In 1915 raakte hij gewond, Anna bezocht hem constant in het ziekenhuis. Hij was actief betrokken bij creatief werk, hij had geen haast om terug te keren naar Rusland. Daarom vroeg de vrouw hem om een scheiding. De reden was het huwelijk met Vladimir Shileiko.
Tweede huwelijk van Anna Achmatova
Vladimir Shileiko - Sovjet-oriëntalist, dichter, Assyrioloog. Het gerucht ging dat hij onschuldig bleef tot zijn huwelijk met Anna Achmatova. De kennismaking begon met het gedicht "Muse", dat de jonge man vóór 1913 aan het meisje opdroeg. Er ontstond een correspondentie tussen de jongeren. Dit bracht Anna ertoe om te werken aan een nieuwe cyclus van gedichten genaamd "Black Dream". Ze probeerde haar houding ten opzichte van haar geliefde te formuleren in het werk 'Je bent altijd mysterieus en nieuw'.
Onmiddellijk na haar scheiding van Gumilyov trouwde Anna met Shileiko (1918). Het echtpaar woonde enige tijd in het Sheremetyevsky-paleis in de kamer van Vladimir. Even later verhuisde het gezin naar het Marble Palace, waar voornamelijk RAIMK-medewerkers woonden. Het tweekamerappartement leek een luxe appartement. Tegen die tijd nam Anna haar zoon, die in een nieuw gezin begon te leven.
Anna merkte het moeilijke karakter van haar man op. Hij liet de kans niet voorbijgaan om zijn vrouw voor de gek te houden en merkte haar zwakheden in de kennis van vreemde talen op. Even later geeft de dichteres toe dat ze Vladimir niet heeft verlaten, omdat ze zijn waanzin zag. Zodra ze besefte dat hij het zonder haar aankon, ging ze meteen weg. De componist Arthur Lurie hielp haar bij het maken van haar keuze, die Anna een baan in de bibliotheek vond. Na de scheiding woonde Anna tot medio 1922 in hetzelfde appartement met Shileiko en onderhield vriendschappelijke betrekkingen met hem.
derde echtgenoot
De derde minnaar was de kunstcriticus Nikolai Punin. De relatie met hem duurde 16 jaar. Na het afscheid van Anna zou Nikolai worden gearresteerd. Hij stierf tijdens zijn gevangenschap in Vorkuta. De dichteres herinnerde zich niet graag de tijd die in deze relatie werd doorgebracht. Tijdens deze periode schreef ze praktisch geen poëzie, ze leefde in zeer krappe omstandigheden.
Nikolai en Anna studeerden aan het Tsarskoye Selo Lyceum. De jonge man was bekend met de eerste echtgenoot van Akhmatova, woonde een door hem georganiseerde kring van schrijvers bij. De eerste ontmoeting met zijn toekomstige vrouw vond plaats in 1914. Ze maakte een enorme indruk op de jonge man. Pas in 1921, toen Anna het uitmaakte met haar tweede echtgenoot, werd Nikolai opgemerkt. In 1923 verhuisde Akhmatova bij een jonge man. In die tijd had hij echter nog officiële betrekkingen met Anna Arens, dus de dichter woonde in zijn 4-kamerappartement met de officiële vrouw van Nikolai.
Die onzekerheid beviel de kunstcriticus niet, aangezien er meerdere gezinnen moesten worden onderhouden. Voor het eerst besloot Akhmatova in 1930 afscheid te nemen van Punin. Ze deed dit niet, omdat de common law-echtgenoot beloofde zelfmoord te plegen. In 1938 ging het paar uit elkaar, hoewel ze nog steeds in hetzelfde appartement wonen.
Anna sloot al in 1937 een vriendschap met Vladimir Garshin, die na 1938 uitgroeide tot een nieuwe liefde. Ze leefden nogal wat, de man werd zelf de initiatiefnemer van de breuk. Volgens hem waren de visioenen van Garshin de reden voor de scheiding. Een overleden vrouw kwam naar hen toe, die waarschuwde om niet met Achmatova te trouwen.
