Het trendy elektronische muziekgenre dubstep wordt gedomineerd door agressieve ritmes. Het genre verscheen aan het begin van de 20e en 21e eeuw aan de rand van de hoofdstad van Groot-Brittannië, maar dubstep kwam pas een decennium later in de mode. Het is algemeen aanvaard dat deze trend in muziek vooral jongeren aantrekt.
Wat is dubstep?
Dubstep is een relatief nieuw muziekgenre. Het verscheen in de beginjaren van het nieuwe millennium in Zuid-Londen en werd een van de uitlopers van de toen modieuze garagestijl. Qua klinkende dubstep wordt deze stijl gekenmerkt door een eigenaardig tempo - van 130 tot 150 beats per minuut. Het wordt ook gekenmerkt door "verkreukelde" laagfrequente bas, waarin sprake is van geluidsvervorming en een schaarse breakbeat op de achtergrond. Dubstep lijkt een beetje op hardstyle: er is ook een snaredrum en een "sharp kick".
Dubstep: de opkomst van het genre
In de jaren 90 van de vorige eeuw begon de garage-huisstijl populair te worden in Groot-Brittannië. Dit genre van elektronische dansmuziek kwam uit de Verenigde Staten. Op de Britse eilanden splitste dit genre zich in twee varianten: eerst verscheen speedgarage en aan het einde van de decennia kwam two-step in zwang. Al in 1999 begon two-step te veranderen. Hij kreeg een "donker" geluid, waarin de baslijn opviel. De muzikanten uit Croydon, een voorstad van Londen, behoorden tot de eersten die tweestapsgeluiden promootten.
Tegen de achtergrond van deze transformaties begonnen Sarah Lockhart en Neil Jolliffe in 2000 met het geven van feesten die gericht waren op het nieuwe geluid van de toch al populaire two-step.
De partijen werden Forward genoemd. Aanvankelijk werden ze gearrangeerd in de populaire Velvet Rooms-club en vijf jaar later verhuisden de organisatoren naar Plastic People. DJ Hatcha nam deel aan de muziekevenementen. In 2001 presenteerde hij ook het eerste ontluikende dubstep-radioprogramma. De show werd gepresenteerd door het piratenradiostation Rinse FM.
Het geluid van de nieuwe stijl werd vooral gevormd op undergroundfeesten. De muzikanten Benga en Skream namen deel aan de vorming van het genre. De pioniers van de nieuwe richting werden verenigd door de vinylwinkel van Big Apple. Het werd een soort dubstep-hoofdkwartier. In feite werd een nieuw genre geboren in de communicatie tussen muzikanten uit Croydon die elkaar goed kenden.
Aanvankelijk heette deze muziek kort: "138". Dit betekende het tempo van de uitvoering van de composities. Het is niet met zekerheid bekend wie het genre precies de inmiddels gevestigde naam "dubstep" heeft gegeven. Sommige muziekliefhebbers hebben Jolliffe het auteurschap gecrediteerd. In 2002 bracht DJ Kode9 een dubstepmix uit, waarna het auteurschap aan hem werd toegeschreven. De term dubstep zelf kwam in 2002 op de covers van Amerikaanse tijdschriften. Daarna werd de naam officieel toegewezen aan het nieuwe muziekgenre.
Experts zien de oorsprong van het genre in de Jamaicaanse dub. Deze stijl van Jamaicaanse reggae wordt gekenmerkt door een nadruk op zware bas en een compleet gebrek aan zang. In Jamaica was dub de instrumentale bewerking van een nummer zonder recitatief. Blijkbaar heeft dubstep zijn naam gekregen vanwege het vergelijkbare geluid. Opvallend tussen two-step, dubstep verlaten zang, kreeg een gebroken ritme en een baslijn van lage frequentie.
De stijgende populariteit van dubstep
Dubstep begon in 2003 verder te gaan dan de relatief smalle grenzen van Forward en radiostations. Het nieuwe genre was te horen in andere clubs en op de golven van andere radiostations. DJ Hatcha bracht dubstep dichter bij het grote publiek: in 2004 bracht hij een mix uit in een nieuw genre. Na een paar jaar had de dubstep-stijl veel fans en bewonderaars. Na verloop van tijd vestigden serieuze muziekuitgevers (bijvoorbeeld Rephlex) de aandacht op dubstep. Echter, dubstep bevond zich enige tijd nog in "semi-ondergrondse" omstandigheden.
In het voorjaar van 2005 werd er een feest gehouden in de eliteclub Mass van Brixton, die werd bijgewoond door Mary Ann Hobbs, presentatrice van BBC Radio 1. Ze besloot dichter bij het undergroundgenre te komen. Dubstep maakte indruk op de radiopresentator. BBC Radio 1 zond al snel een special uit over dit onderwerp. Binnen twee uur konden luisteraars kennis maken met verschillende sets van een aantal dubstep-dj's uit die jaren, waaronder:
- Schreeuw;
- Afstand;
- Kode9;
- mala;
- Hatcha.
Vóór de ether was dubstep gewoon muziek voor een kleine kring mensen uit Croydon. Nu is het genre echt populair en zelfs wereldwijd bekend geworden.
De volgende impuls voor de groei van dubstep's roem waren twee albums van de muzikant, bekend onder het pseudoniem Burial. Ze kwamen uit in 2006 en 2007. Het eerste album had het grootste succes bij muziekrecensenten: het bereikte de top van de lijst van beste publicaties van het jaar. Deze verzamelingen composities waren geen puur genre, maar bevatten veel dubstep-elementen. Beide albums hielpen dubstep aan nieuwe artiesten en luisteraars.
Dubstep begon zich actief te ontwikkelen in 2007. In 2009 was het genre over de hele wereld te vinden, hoewel het in veel opzichten nog steeds als "ondergrondse" muziek werd beschouwd. Om uit de underground te komen waren populaire muzikanten nodig om deze muziek te spelen. Zo'n aanzet was het nummer van de wereldberoemde rapper Snoop Dogg. Sinds 2010 wordt dubstep erkend door de hitlijsten. In 2011 gebruikte countryartiest Taylor Swift dubstep-elementen in haar optredens. Een van haar composities stond op de eerste regel van de Billboard-hitlijsten.
Momenteel transformeert dubstep langzaam maar zeker. Als contrast met dit genre ontstond de zogenaamde basmuziek: deze maakt gebruik van dubstep baslijnen en synthesizerklanken in de middenfrequenties. De verwarring tussen deze genres heeft geleid tot een debat over wat "echte" dubstep is."
Kenmerken van dubstep
Als je dubstep minstens één keer hebt gehoord, zal een persoon dit genre niet kunnen verwarren met andere muziekstijlen. Het geluid van deze muziek dringt door tot in elke cel van het lichaam. Dubstep heeft al het beste in zich opgenomen dat aan het einde van het vorige millennium in de muziek bestond. Dit genre ontwikkelt zich zoals de tijd suggereert.
In dubstep vind je veel: van langzame tracks met elementen van meditatieve muziek tot agressieve noten waarin protest klinkt. De aantrekkelijkheid van deze richting zit juist in de verscheidenheid van zijn manifestaties.
De eerste zorgvuldige experimenten in dubstep waren een mix van two-step, grime en garage. Het is niet verwonderlijk dat de oorsprong van de richting in Londen plaatsvond. Deze stad heeft een bijzondere sfeer, het is niet te vergelijken met andere steden in de Oude Wereld. Het leven in Londen is een constante beweging en interactie met mensen van verschillende culturen en achtergronden. Dubstep heeft alle eigenaardigheden van het Londense leven in zich opgenomen.
Belangrijkste kenmerken van dubstep:
- lage frequenties;
- "Viskeuze" basvoering;
- gebroken ritme.
De melodie in dubstep dient alleen om een heel specifieke sfeer te creëren. Muzikanten die in dit genre werken, zijn constant op hun hoede. Daarom vind je hier vaak een pulserend, veranderend ritme.
Het geluid dat dubstep nu heeft, ontstond in 1999 als resultaat van experimenten met garage. Dubstep is "geweldig en verschrikkelijk." Er is tegenwoordig nauwelijks een andere muzikale richting die zo'n dubbelzinnige reactie zou veroorzaken. Voor velen is dubstep een soort monolithische obelisk geworden die ontelbare netwerken van verschillende geluiden om zich heen verspreidt.
Dubstep begon onder de betonnen stoep van two-step, waar al het interessantste plaatsvond onder het mom van geheimhouding. Hoe verder, hoe meer muzikanten betrokken waren bij het fascinerende proces van het vormen van een nieuwe underground-richting. De muziek, die werd gecreëerd in underground muzikale kringen, viel in de smaak bij jonge mensen - het droeg een geest van protest. Het duurde even voordat een nieuw genre naar de oppervlakte kwam.
Nu schrijven veel gerenommeerde muziekpublicaties over dubstep. Er worden films over hem gemaakt. Het feit dat dubstep werd gevormd zonder sterke steun van de populaire muziekpers wekt respect voor het genre.
Elke nieuwe artiest brengt iets nieuws en unieks naar dubstep. Het snellere geluid, dat de muzikant Skrillex aan dubstep gaf, zorgde voor een enorme populariteit in de stijl. Een andere ster uit de clubscene, Emika, maakte indruk op het publiek met zijn intense en diepe geluid. Deze echt kosmische, verslavende geluiden zijn geweldig voor contemplatie. Experts zijn van mening dat dubstep niet alleen als een clubrichting kan worden beschouwd, maar ook als complexe en diepe muziek die een breed scala aan stemmingen kan ontwikkelen.
Tegenwoordig gaat bijna elke nieuwe compositie van dit genre gepaard met het creëren van een mix. Soms is het nodig om, om iets echt de moeite waard te horen, een heleboel eentonige, bijna onopvallende nummers opzij te zetten. Het laatste woord blijft bij de luisteraar - hij is het die bepaalt welke dubstep-composities naar de top zullen gaan.
