Deze spectaculaire en uitmuntende dans verovert vol vertrouwen de podiumwereld. Ik moet zeggen dat veel choreografen deze stijl niet als dans beschouwen. Zoals ze zeggen, is vogue een set van plastic poses. Maar op de een of andere manier wint deze richting aan populariteit en in veel dansscholen geven ze les in vogue-dans.
De geschiedenis van dans begon in de jaren 60 van de vorige eeuw in Amerika. Het werd oorspronkelijk uitgevoerd in Latijns-Amerikaanse en negergebieden van de Verenigde Staten. In die tijd kleedden vertegenwoordigers van niet-traditionele seksuele geaardheid zich in dameskleding en traden op op bals in Harlem.
Deze stijl kreeg eind jaren negentig bekendheid. Het werd gepopulariseerd door zangeres Madonna en de documentaire Paris is Burning. De film heeft talloze prijzen gewonnen en de modestijl is stevig ingeburgerd in disco's en dansscholen. Het blijft tot op de dag van vandaag aan populariteit winnen.
De danser Willie Ninja wordt beschouwd als de oprichter. Hij was het die de ongewone houdingen, gangen en abrupte bewegingen van de Vogue-tijdschriftmodellen combineerde tot een hele voorstelling.
Een onderscheidend kenmerk van de dans is de abrupte bevriezing van de danser in een van de poses voor een tijdje, dan de voortzetting van de beweging. De danseres toont gemanierde poses die doen denken aan foto's van filmsterren. Ook de pretentieuze gang van de modemodellen op de catwalk wordt gebruikt.
De stijl heette oorspronkelijk Presentatie, daarna Performance. Deze ongebruikelijke stijl vereist dat een danser al zijn acteertalenten en creativiteit onthult en toepast. Improvisatie neemt daarin een belangrijke plaats in.
