Berberisfamilie is een trendy plant in de moderne tuin. De struik wordt gewaardeerd om zijn decoratieve effect, geschiktheid voor enkele en groepsbeplanting. Het wordt veel gebruikt in heggen en als stoepranden. De vruchten hebben voedingswaarde en geneeskrachtige waarde.
In de tuinen zijn meestal drie soorten berberis te vinden: gewone, Thunberg en Ottawa. Alle soorten berberis hebben een vergelijkbare teelttechniek in tuinpercelen.
Een berberiszaailing planten Plant
Berberisfamilie is geclassificeerd als een pretentieloze plant en de verdere groei van de struik en de levensverwachting in de tuin zijn afhankelijk van de juiste aanplant van de zaailing.
Bij de landing moet u verschillende basisvoorwaarden kennen en vervullen:
1. Berberisfamilie groeit slecht op zure grond. Bij verhoogde zuurgraad is een deoxidator nodig om 2-3 kopjes gebluste kalk of 1,5 kopjes as per struik aan de grond toe te voegen.
2. Het wordt op een droge plaats geplant, omdat de berberis niet graag natte wortels krijgt.
3. Bonte soorten worden altijd op een zonovergoten plaats geplant. In de schaduw verliezen de planten hun aantrekkingskracht in kleur.
4. Bij het planten moet de wortelhals op grondniveau zijn en niet begraven.
5. Berberisfamilie wordt geplant in strakke handschoenen: de plant heeft sterke doornen aan de scheuten.
Een put van 40x40x40 cm voor een zaailing wordt van tevoren gegraven, tuingrond, humus, zand, meststoffen worden in gelijke hoeveelheden toegevoegd. In zware grond, op kleigrond, zullen planten ook groeien, maar hun ontwikkeling zal langzamer zijn. Van meststoffen wordt een glas superfosfaat en een half glas kaliummeststof aan de put toegevoegd, waarna de zaailing wordt bewaterd en gemulleerd.
Wanneer berberis wordt geplant
Berberisfamilie met open wortels wordt in het voorjaar geplant voordat de knop breekt. In de herfst - eind september, in oktober. Bladeren worden geoogst tijdens het planten in de herfst. Snijd indien nodig overtollige takken af, snoei de toppen. Zaailingen met gesloten wortels die in potten worden gekweekt, kunnen op elk moment tijdens het plantseizoen worden geplant.
Berberisfamilie verzorgen in de tuin
Het volgende jaar na het planten beginnen de zaailingen zich te voeden. In het voorjaar worden stikstofmeststoffen toegepast voor de groei. Tijdens het zomerseizoen worden de planten 2-3 keer in kleine doses gevoerd met behulp van complexe minerale mengsels zoals Kemira-wagen. Voor een goede groei moet de meststof sporenelementen bevatten. Meerdere keren per seizoen wordt de as in de stamcirkel uitgestrooid en in de grond ingebed. In de herfst wordt voor een veilige overwintering bemesting met fosfor-kaliummeststoffen gebruikt.
Tijdens de zomer wordt onkruid uitgetrokken, losgemaakt. Ondanks dat berberis een droogteresistente struik is, heeft hij bij langdurig droog weer water nodig. Sanitair snoeien gebeurt in de lente en de herfst en de struiken worden half juni en begin augustus gesnoeid. Dwergvariëteiten hebben praktisch geen corrigerende snoei nodig.
Berberisfamilie voorbereiden op de winter
In de eerste 2-3 jaar zijn alle jonge planten, en vooral waardevolle, in de eerste plaats bedekt voor de winter met droge bladeren, vuren takken en turf. In het voorjaar worden bevroren takken tot een levende knop gesneden.
Reproductie van berberis
Berberisfamilies zijn goed gesneden en je kunt elke variëteit zelf uit de stekken kweken. Zomer enten is effectief.
De struik wordt ook vermeerderd door zaden. Het zaaien van vers geoogste zaden wordt uitgevoerd in de herfst of lente na 2 maanden stratificatie bij een temperatuur van 2-5 ° C in de koelkast. De ontkieming van zaden is hoog, met 90%.
Bij het verplanten worden oude overwoekerde struiken in de lente of de herfst in delen verdeeld en geplant, en worden scheuten gebruikt voor het rooten. Reproductie door gelaagdheid is mogelijk.
Het gebruik van berberis in tuindecoratie
In tuinontwerp wordt berberis geplant in compositie met andere planten. Ze zijn goed in de buurt van coniferen, sierheesters (spirea, mock orange, lila, etc.).
Mooibladige soorten zien er geweldig uit als lintwormplanten op het gazon. Het hoogtepunt in het landschapsontwerp is de gele berberis. Dwergvariëteiten worden geplant in rotstuinen en rotsachtige heuvels. Gebruik berberis als stoeprand en haag. Deze levende linten zijn duurzaam en gemakkelijk te snijden. In de herfst kleuren de bladeren van veel soorten felle kleuren.
De mooiste soorten uit de gewone berberisgroep zijn Albovariegata en Aureo-marginata met bont blad in witte en gouden tinten, het ras Atropurpurea heeft donkerpaars of rood blad.
In landschapsontwerp is de Thunberg-berberis, tot 1 meter hoog, enorm populair geworden.
Onder hen zijn er variëteiten met een verticale opstelling van takken, met een kussenachtige, met een horizontale. De kleur van de bladeren is erg origineel. Onder hen zie je lichtgroen, groen, geel (Golden Rocket, Golden Toch), gouden, feloranje (Lyutin Rouge, Orange Rocket), karmozijnrood, roodbladig, koraaloranje bladeren, bladeren met allerlei heldere randen langs de rand van het blad. Dus, de Diabolicum-variëteit, lost in het voorjaar lichtroze bladeren op met een rode rand rond de rand, in de zomer worden de bladeren geel en in de herfst worden ze oranje.
Harlequin is aantrekkelijk met prachtig hangende takken en rood blad met witte strepen en strepen. Rassen van buitenlandse selectie in de eerste jaren kunnen enigszins bevriezen en moeten voor de winter worden afgedekt.
