Skumpia leerlooierij of vulgaris is een bladverliezende sierheester die in de zomer groen, goudkleurig of paars blad heeft. De plant ziet er tijdens de bloei ongelooflijk spectaculair uit. Voor de schoonheid van de bloeiwijzen wordt het de "pruikboom" genoemd. Skumpia wordt met succes gebruikt in landschapsontwerp.
Wat voor soort scumpia-plant?
Skumpia is al sinds de oudheid bekend en behoort tot de sumach-familie. In de natuur wordt het vertegenwoordigd door twee soorten: Amerikaans en gewoon. Gemeenschappelijke scumpia of leerlooierij groeit in de gematigde streken van Noord-Amerika en Eurazië. In Rusland komt scumpia het meest voor in de Kaukasus, waar het sinds 1650 wordt verbouwd.
Gemeenschappelijke scumpia is een boom of struik die tot 5 meter hoog kan worden. De bast van planten is donkergrijs, exfoliërend in dunne ronde langwerpige platen. Jaarlijkse scheuten kunnen glad, kaal of licht behaard zijn. Bladeren zijn eenvoudig, afgerond, afwisselend, hebben een stevige rand. Aan het einde van de zomer worden de bladeren karmozijnrood, paars of paars van kleur en vallen ze in oktober-november af.
De bloemen zijn verzameld in een opengewerkte spreidende pluim en bevinden zich aan de top van de groei van het lopende jaar.
Scumpia bloeit in mei-juni gedurende 10 tot 20 dagen. Na de bloei worden kleine driehoekige dozen gevormd, die in de herfst rijpen.
Sinds de oudheid hebben mensen de unieke eigenschappen van de plant opgemerkt, daarom heeft het veel namen. "Svyatogorsk-boom" of "Svyatogorsk-blad" was de naam van de scumpia, waar de plant werd gekweekt in het kreupelhout van dennenbossen in de buurt van het Svyatogorsk-klooster (stad Izyum). "Venetiaanse sumak" is een andere oude naam voor scumpia, vanwege het feit dat het blad uit Italië is geïmporteerd. "Marokko-blad", "marokko-boom" - scumpia-bladeren werden gebruikt voor leerdressing, "verfboom" - wortels, hout en bladeren waren de basis voor het verkrijgen van biologische blauwe verven. Dergelijke verven waren duurzaam en vervaagden eeuwenlang niet; ze werden gebruikt om stoffen, wol en leer te verven. Scumpia-bladeren werden gebruikt bij het looien van leer en er werden medicijnen van gemaakt. Massief en getextureerd hout werd gebruikt om meubels en ambachten te maken. Houten stokken werden gebruikt als ondersteuning voor druiven, omdat ze niet in de grond rotten.
Een van de gebruikelijke namen voor scumpia is "pruikboom". Panicles met fruit na de bloei van bloeiwijzen lijken op vals haar, een pruik.
Hoe een skumpia te planten
Voor de beplanting worden verlichte gebieden gekozen zonder een nauwe grondwaterstand. Scumpia verdraagt geen natte grond, dus het mag niet worden gekweekt in laaglanden waar worteloverstromingen mogelijk zijn. De plant wordt op een lege plaats geplant, rekening houdend met de verdere groei, zowel in de hoogte als in de breedte. De afstand tussen planten moet 1,5 meter zijn.
Het is het beste als de grond licht is, belucht met toevoeging van kalk, zand, fijn grind. Scumpia ontwikkelt zich snel op bodems met een neutrale, alkalische reactie. Hoewel ervaren tuiniers opmerken dat dergelijke vereisten geschikt zijn voor kleine zaailingen. Door de jaren heen en met verdere groei, vertoont de plant een vrij tolerante weerstand tegen zware gronden en de krachtige wortels passen zich goed aan in de grond.
Als een zaailing met een gesloten wortelstelsel wordt geplant, wordt de wortelhals op dezelfde manier achtergelaten als in een pot, op hetzelfde niveau. Zaailingen met open wortels worden in een gat geplant en verspreiden de wortels. Indien nodig worden de afgebroken wortels gesnoeid.
Als het planten in de lente wordt uitgevoerd, moet eraan worden herinnerd dat jonge bladeren last hebben van late voorjaarsvorst.
Bij het planten hebben jonge planten geen meststoffen nodig, maar water geven is noodzakelijk totdat de zaailing wortel schiet en begint te groeien. Bijzondere aandacht wordt besteed aan water geven bij droog weer. Als de grond zwaar is, wordt deze na het besproeien gemulleerd met een laag van minimaal 10-15 cm of losgemaakt.
Kenmerken van scumpia-verzorging
Scumpia wordt beschouwd als een pretentieloze plant om voor te zorgen. Het is fotofiel, droogtebestendig, winterhard genoeg, is niet bang voor ziekten en wordt praktisch niet aangetast door ongedierte. Scumpia is rook- en stofbestendig.
Voor de eerste keer na het planten van een zaailing, wordt de scumpia bedekt, de wortels worden voor de winter gemout met een dikke laag organisch materiaal of bedekt met andere verwante materialen. In het voorjaar wordt de overtollige mulch verwijderd.
Als de plant in arme grond wordt geplant, waar de vruchtbare laag klein is, moet er topdressing worden aangebracht. Organische en minerale meststoffen zijn geschikt. In het vroege voorjaar worden meer stikstofmeststoffen gebruikt, tijdens de periode van het leggen van bloembloeiwijzen worden ze gevoed met complexe meststoffen. In augustus geven ze een fosfor-kaliumsupplement.
Snoeien wordt uitgevoerd in het voorjaar na overwintering. Tuinders worden vaak geconfronteerd met glazuur op de takken. Volgens tuinders, waar de plant niet bedekt is met sneeuw, sterven de takken door bevriezing. Soms moet je veel snoeien. Dergelijke planten bloeien niet. Maar in de zomerperiode wordt de skumpia hersteld. Het enige nadeel van het kweken van scumpia op de middelste baan is het gebrek aan bloei, wat een voordeel is van het decoratieve effect. In de winter beter bestand tegen extreme weersomstandigheden zijn de scumpia-variëteiten met groene bladeren. Roodbladige variëteiten worden gekweekt op plaatsen die beschermd zijn tegen de wind, goed opgewarmd door de zon in het voorjaar.
Scumpia wordt geplant op gazons, in de diepten van de tuin, bij de ingang van de site. Twee scumpia-planten met gewone groene bladeren en paarse tinten zien er harmonieus uit.
Als de scumpia wordt beschadigd door bladknagende plagen, wordt de plant behandeld met insectendodende preparaten (Iskra, Inta-vir, Fufanon, enz.). Scumpia tegen de achtergrond van slechte zorg, zure dichte grond, wateroverlast kan ziek worden met verticillaire verwelking. Het manifesteert zich door verwelking van bladeren, necrose op de bladeren, drogen van de takken. Alle zieke takken worden uitgesneden, bedekt met tuinvernis, biologische producten Gamair, Alirin worden in de grond gebracht.
Zelf scumpia kweken
Scumpia plant zich voort door zaden, de struik te verdelen, gelaagdheid, groene stekken, worteluitlopers. Zaadreproductie is het eenvoudigst. Het nadeel van deze methode is de lange kiemtijd van zaden, ongeveer 7-8 maanden. Onrijpe zaden ontkiemen meerdere malen sneller. Zaden worden ondiep gezaaid, 2-3 cm.
Bij vermeerdering door groene stekken worden de toppen van zomerscheuten gesneden. Stekken worden eind mei, begin juni voorbereid. De grootte van de stek is één internode. Ze worden geplant in nat zand in een kas schuin, onder een hoek van 45o, verdieping met 3 cm. De stekken schieten binnen drie weken wortel.
Beschrijving van scumpia-variëteiten met foto's
Een werkelijk nieuwe geboorte van de scumpia werd gegeven door zijn decorativiteit. Zelfs wilde planten zien er zeer elegant en aantrekkelijk uit. Nu isoleren fokkers bolvormige, piramidale, huilende vormen van wilde planten.
Soorten skumpia leer of pruikenhout:
… Een struik met verhoogde scheuten, bereikt een hoogte van 2,5 meter, een breedte van 1,8 m.
Dit is de eerste variëteit van scumpia met gouden bladeren. In de schaduw gaat de gouden kleur verloren. In de herfst verkleuren de bladeren naar oranje. Bloemen in losse pluimen zijn geel. Ze vormen roze, donzige, zeer opzichtige stengels. De struik geeft de voorkeur aan zonnige groeigebieden. De grond ervoor: medium, kalk. Ideale plant voor het planten van exemplaren.
… Een van de spectaculaire soorten. De struik bereikt een hoogte van 3-5 m.
De bladeren zijn donkerpaars, in de herfst worden ze felrood. Bloemen worden verzameld in pluimen aan de uiteinden van de scheuten. Na de bloei vormen ze originele, gevederde vruchtstelen van overwoekerde steeltjes. Dit ras gedijt goed op doorlatende kalkrijke grond. Krachtige accentkleur bij het decoreren van de site.
… Langzaam groeiende struik met opstaande scheuten. Bereikt 3-4 meter in hoogte en breedte. Bladeren zijn groen, oranjerood in de herfst. Bloemen zijn geelachtig in lange pluimen.
Bloeiwijzen zijn zeer decoratief, paars, veervormig pluizig. Houdt van warme, zonnige plaatsen en kalkrijke grond. Goed als lintworm in de tuin, in het park.
Een van de hoogste cijfers. Volwassen exemplaren bereiken een hoogte van 5 m. De bladeren zijn groot, roodpaars van kleur.
In de herfst kleurt het blad rood. Bloeiende pluimen zijn paarsroze van kleur en groot van formaat, tot 20 cm.
… De meest decoratieve variëteit.
Bloeiende scumpia is een luchtige romige roze wolk, bestaande uit delicate bloeiwijzen. Planthoogte bereikt 4 m. De kleur van de bladeren is groen. Het wordt beschouwd als de meest betrouwbare variëteit voor teelt in de regio Moskou.
