Het Japans bestaat, zoals de meeste oosterse talen, niet uit letters, wat wij Europeanen zo gewend zijn. Het grootste deel van de taal bestaat uit speciale tekens, hiërogliefen, die een lettergreep of een heel woord aanduiden. Japanse hiërogliefen werden meer dan tweeduizend jaar geleden uit China geleend.
instructies:
Stap 1
Er zijn vele duizenden hiërogliefen in Japans schrift, twee alfabetten niet meegerekend: hiragana en katakana. Er wordt aangenomen dat het minimumniveau kennis is van ongeveer 2000 karakters. Dit is voldoende voor het lezen van kranten of literatuur. De hiërogliefen zelf worden kanji genoemd, wat "Chinees karakter" betekent. Op het eerste gezicht lijken hiërogliefen misschien onbegrijpelijk en mysterieus. Maar in werkelijkheid zijn ze niet moeilijk te begrijpen. Ze bestaan niet uit door elkaar gegooide lijnen, elk ideogram is een bepaald beeld dat hoort bij datgene waarnaar het verwijst.
Stap 2
Eerder werd al vermeld dat om boeken in het Japans vloeiend te lezen, je minimaal 2000 karakters moet kennen. Maar al deze tekens bestaan uit niet meer dan 300 samenstellende elementen. Ze worden sleutels genoemd. Soms zijn deze elementen zelf hele woorden. En velen van hen worden zelden gebruikt. Het is vrij logisch om aan te nemen dat sommige hiërogliefen vaker worden gebruikt dan andere, en vice versa. Natuurlijk kun je alle hiërogliefen onthouden, maar deze methode kost veel tijd en moeite. Het belangrijkste bij het leren van Japans, en natuurlijk Japanse karakters, is het begrijpen van de betekenis van de afzonderlijke delen. Mee eens, het klinkt minder eng dan het onthouden van rechthoeken gevuld met streepjes en punten. Bijvoorbeeld de hiëroglief voor "luisteren" Is niet zo moeilijk als je ziet dat deze uit twee sleutels bestaat: poort? en oor?
Stap 3
Dus laten we samenvatten. Elk Japans personage is niet zomaar een fictief personage. De vorm van het symbool raakte uit zijn betekenis, onderging in de loop van de tijd veranderingen en werd gemakkelijker te schrijven. Ook bestaat elk ideogram uit afzonderlijke elementen. Er zijn er 300 en de meeste worden zelden gebruikt. Om de Japanse tekst in de gaten te houden, leert u hoe u de tekens in afzonderlijke componenten kunt splitsen. Dit zal de taak aanzienlijk vereenvoudigen.
