Het werk van een fotograaf lijkt eenvoudig. Van buitenaf lijkt het erop dat je maar op een knop hoeft te drukken en hoogwaardige frames aan de output krijgt. Maar in feite is dit een echt werk, dat niet alleen een constante beoordeling van het licht, de kleur en de compositie van het frame omvat, maar ook de daaropvolgende verwerking, die veel tijd kost.
Om het portret van hoge kwaliteit en mooi te laten zijn vanuit de esthetische kant van het probleem, heb je een portretlens nodig. Meestal worden hiervoor lenzen met een brandpuntsafstand van 50 mm, 85 mm of 105 mm gebruikt. Ze geven een prachtig beeld en een zacht wazige achtergrond achter de hoofdpersoon.
Een ander belangrijk punt is hoe ver de lensopening open staat. Het belangrijkste om te onthouden is dat hoe meer je het opent, hoe minder scherptediepte je in het frame krijgt. Deze informatie is erg belangrijk bij het plaatsen van tekens in het frame.
Als we slechts één persoon fotograferen en een mooie achtergrond willen hebben, zet dan het diafragma zo ver mogelijk open. Met Nikon's lens met een brandpuntsafstand van 85mm kun je het diafragma 1, 4 openen. Tegelijkertijd is de achtergrond volledig onscherp. Maar onthoud de scherptediepte - aangezien deze extreem klein is, is de scherp afgebeelde ruimte niet meer dan 10 cm, met een opnameafstand van 85 cm. Daarom moet het scherpstellen precies voor de ogen van het model gebeuren. Als je een zoomlens gebruikt en geen portretlens, is dat geen probleem en kun je een opname van hoge kwaliteit maken. We schroeven het los tot de brandpuntsafstand die we nodig hebben: 50 mm, 85 mm, en openen vervolgens het diafragma tot het maximum - meestal 2, 8 of 3, 5. Selecteer vervolgens de juiste ISO (hoe lager de waarde, hoe minder ruis we binnenkrijgen het frame) en de sluitertijd, die daadwerkelijk zonder statief zal fotograferen.
Bij het fotograferen van een familieportret kan de brandpuntsafstand nog kleiner gekozen worden, maar zal het diafragma dicht moeten. Met een zeer geringe scherptediepte kunnen niet alle helden van de schietpartij in een deel van de scherp afgebeelde ruimte vallen, daarom kun je het beste een familieportret maken met een gesloten diafragma van 3, 5 - 5, 6. De achtergrond zal duidelijker zijn, maar alle modellen krijgen duidelijke contouren, wat het geval is, is belangrijker.
